Komoda w stylu shabby chic - samodzielnie postarzona

Tadam, mam komodę w sypialni! A przynajmniej przez chwilę mam bo gdy postawiłam ją w przewidzianym dla niej kącie, to przyszła mi do głowy niesforna myśl, że może jednak większa, głębsza, pojemniejsza, skoro jest miejsce? Póki co jednak to drugi, obok łóżka mebel w tym pokoju i choć stoi pusty czekając na moją decyzję w kwestii jego dalszych losów to jest i cieszy oko.

Komodę zrobiłam jak zazwyczaj, metodą oszczędnościową. Na końcu posta znajdziecie zestawienie kosztów.
W ubiegłą sobotę w sklepie Jysk trafiłam na wyprzedaż mebli z ekspozycji i wypatrzyłam sosnową komodę za 180 zł, przecenioną z niecałych 500 zł. Niezbyt głęboką niestety, ale szeroką, z czterema szufladami i czterema półkami więc, jak wówczas uznałam, dość pojemną.
W poniedziałek zadzwoniłam do męża, żeby wracając z pracy wstąpił po nią i okazało się, że zdążyła stanieć do 150 zł.
Komoda miała przerysowane jedne drzwiczki co mi zupełnie nie przeszkadzało ponieważ i tak zamierzałam ją przemalować gdyż była zabejcowana na ciemny kolor, a ja chciałam jasny mebel.
Wyglądała tak:

Zaczęłam od wykręcenia gałek i zdemontowania drzwiczek.
Kupiłam emalię akrylową, kolor biały półmat i średniej wielkości pędzel bo skończył mi się zapas. Szpachlę do drewna, wosk oraz złoty krem do spatynowania miałam. Na allegro zamówiłam uchwyty mosiężne bo nie chciałam drewnianych gałek.
Szlifierką wyczyściłam drewno, zagłębienia potraktowałam ręcznie zwykłym papierem ściernym. Przetarłam z pyłu lekko zwilżoną ściereczką. Wszelkie ubytki wypełniłam szpachlą i pozostawiłam do wyschnięcia. Zaszpachlowałam też otwory po gałkach.
Następnego dnia przeszlifowałam miejsce, gdzie nakładałam szpachlę. I teraz zaczęła się improwizacja.
Farbę zaczęłam nakładać z przyzwyczajenia pędzlem z gąbki, który dotychczas używałam, jednak teraz nie wiedzieć czemu się nie sprawdził. Podejrzewam, że to skutek zmiany farby, jako że dotychczas używałam matowej, ta ma inną konsystencję. Zatem gąbkę zmieniłam na standardowy pędzel z włosiem i dalej poszło gładko. Dwukrotnie pomalowałam komodę wewnątrz oraz wewnętrzne strony drzwi.
Zewnętrzną część potraktowałam z większą atencją. Pomijając blat, pomalowałam zewnętrzne powierzchnie jedną warstwą farby i pozostawiłam do wyschnięcia jedną dobę, po czym przejechałam szlifierką, pomalowałam kolejny raz, ponownie przeczyściłam powierzchnię i pomalowałam po raz trzeci.
Drzwi miałam położone poziomo, komoda natomiast była postawiona, ale udało mi się uniknąć zacieków. Zmorą było natomiast wychodzące z pędzla włosie. Żeby pomalować nogi, mąż położył komodę na "plecach".
Na blat pomysł miałam inny. Przeszlifowałam go dość nierówno, żeby nie był jednolity kolorystycznie. Na ściereczkę gąbczastą, taką jaką używamy w kuchni (ale nie gąbkę do zmywania, nie wiem czy używając jej efekt będzie taki sam) nałożyłam pędzlem trochę farby i wcierałam ją w blat okrężnymi ruchami. Gdy farba wyschła powtórzyłam wcieranie farby, żeby jeszcze nieco go rozbielić. Po wyschnięciu blat zawoskowałam.

Teraz zaczęła się zabawa w postarzanie. Delikatnie przejechałam szlifierką po rantach, a papierem ściernym złożonym na pół przetarłam wyfrezowany prostokąt na drzwiczkach. Oczyściłam z pyłu i na odkryte z farby miejsca nałożyłam krem złoty przy pomocy czystej ściereczki. Dokładnie wtarłam krem, a jego nadmiar zdjęłam.
Męża poprosiłam o przymocowanie uchwytów do szuflad, gałek do drzwiczek i zamontowanie drzwiczek na zawiasach.

  

Teraz obiecane zestawienie kosztów:
Komoda - 150 zł
Emalia akrylowa biały półmat  - 21 zł
Pędzel - 4,50 zł
Krem do patynowania - 10 zł (zużyłam odrobinę)
Uchwyty mosiężne: 4 x 4,50 zł (uchwyty udało mi się kupić bardzo okazyjnie na allegro bo w sklepie są zdecydowanie droższe, poza tym w mojej miejscowości nie znalazłam, ale za transport musiałam zapłacić 16 zł)
Gałki: 2 x 2,30 zł